Η μετά κορωνοϊό ζωή και οι “συνέπειες” του | αρθρογράφημα της Αγγελικής Μωραΐτου-Γυφτογιάννη


παρελήφθ. 02-11-2020

Η μετά κορωνοϊό ζωή και οι “συνέπειες” του

Πολλά δεινά ενέσκηψαν αυτή την περίοδο παγκοσμίως και στην Ελλαδίτσα μας! Απ’ τη μία, η εισβολή του ιού, που μπήκε στη ζωή μας σαν κεραυνός (εν αιθρία). Σαφώς και, πρέπει να μάθουμε να επιβιώνουμε μέσα σε αυτό το κλίμα … – Αν και, πώς ξέφυγε από τα εργαστήρια κρυφών δυνάμεων;
– Αν και, πώς εξηγούνται τα επιστημονικά μυστικά;
(από ίσως μυαλά νοσηρά, που επεξεργάζονται χημικές ουσίες, για λόγους που αυτά γνωρίζουν) … Εμείς απλά εικάζουμε!

Ο πολυπαθής πλανήτης μας δοκιμάζεται, τόσο από τις αλλαγές της φύσης όσο κι απ’ αυτούς που καθορίζουν τη μοίρα και την πορεία του στο αμφιταλαντευόμενο «σύμπαν».

Θεωρώ πως έχει δημιουργηθεί ένας γενικευμένος φαύλος κύκλος,
φόβου, αβεβαιότητας, σύγχυσης κι αποπροσανατολισμού, στα ανθρώπινα όντα με ό,τι αυτό συνεπάγεται – μεθόδευση συμφερόντων να το πω;
εξόντωση ενός μεγάλου ποσοστού της κοινωνίας; … αναρωτιέμαι, χωρίς αποτέλεσμα.

Μία είναι η αλήθεια. Ξεφύγαμε, με στροφή πολλών χιλιομέτρων … ανεπιστρεπτί. Ζούμε το θέατρο του παραλόγου σε όλους τους τομείς.
Χριστιανοί, τυπικά, μόνο στην ταυτότητα και στην Εθνικότητα μας. Μας διχάσανε, μας κλέψαν τα ιδανικά, τις παραδόσεις μας, τα όσια, τα ιερά μας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα – με θράσος, με επιβολή. Σπίλωσαν, μόλυναν με φαυλότητα, τα Ιερά μας μνημεία. Χωρίς αιδώ και έγνοια!
Οι θάλασσες μας γεμάτες από τα τέρατα του φόβου, που επιδιώκουν να μας τα πάρουν όλα.

Και να! Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΜΑΣ … έγινε τζαμί, αυτό το μεγαλούργημα, το Ιερό σκήπτρο της Ορθοδοξίας στην απαστράπτουσα πάλαι ποτέ Κωνσταντινούπολη μας, σβήνοντας το ιστορικό αξέχαστο «Πάλι με χρόνους με καιρούς (…)». Οι μεγάλες δυνάμεις κάνουν δήθεν διπλωματικούς ελιγμούς … όλα ΔΗΘΕΝ … και στη καθομιλούμενη «τουμπεκί ψιλοκομμένο».

Πού είναι οι περήφανοι Έλληνες που λέγαν τον Εθνικό μας ύμνο και εσείετο, σώμα και καρδιά; Που είναι οι σταυραετοί της Ρωμιοσύνης, οι ατρόμητοι μαχητές της Λευτεριάς; Οι  «Παπαφλέσσες», οι τιμημένοι ρασοφόροι που κοινωνούσαν αίμα, πίστη και πείσμα για τον «νυν υπέρ πάντων αγών» … Ποιος θα ξαναπεί το τρανό «ΟΧΙ», το «Μολών Λαβέ», το «Ταν ή Επί Τας» ή το αξέχαστο «Αέρα!»; … Τα ξεχάσαμε όλα, μαζί και την υπέρλαμπρη ιστορία μας. Γιατί έτσι θέλει το σύστημα. Ακόμα και τα νειάτα μας έγιναν τα «ρομποτάκια» της κακιάς παγκοσμιοποίησης, δίχως πιστεύω, ιδανικά κι αξίες … Που πάμε σαν Έθνος; Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας!

Το κορονοϊό θα τον νικήσουμε, με υπομονή και με την τήρηση των μέτρων!!
Για την Πατρίδα μας, υψώστε τη σημαία της ψυχής σας … Ναι αδέλφια, ή Ζάλογγο, ή θυσίες κι αγώνες για τη ΝΙΚΗ! Πιστέψτε στους εαυτούς σας, και στα στιβαρά Ελληνικά σας μπράτσα. Στύψτε το μεδούλι σας … Σηκώστε κεφάλι. Τότε θα ‘ρθει η πολυπόθητη Λευτεριά!!!


Αγγελική Μωραΐτου-Γυφτογιάννη
Στενή – Τήνος