Δοξαστικός Δεκάλογος στο Σιφνέικο Φώς, ως Προσκύνημα στο Αναστάσιμο Φώς | άρθρο του Γεώργιου Νικ. Θεοδώρου

---

Δοξαστικός Δεκάλογος στο Σιφνέικο Φώς,
ως Προσκύνημα στο Αναστάσιμο Φώς

Εις το όνομα του φωτός …..!!!

1] Δεύτε λάβετε φώς εκ του ανεσπέρου φωτός και δοξάσατε Χριστόν, τον αναστάντα εκ νεκρών!

Νύν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γή και τα καταχθόνια. Εορταζέτω γούν πάσα κτίσις  την έγερσιν Χριστού, εν ή εστερέωται.

[Τροπάρια Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας]

2] Άξιον εστί το φώς  και η πρώτη χαραγμένη στην πέτρα ευχή του ανθρώπου.

Στην αρχή το φώς και η ώρα η πρώτη, που τα χείλη ακόμη στον πηλό δοκιμάζουν τα πράματα του κόσμου.
[Από το «Άξιον εστί» του Οδυσσέα Ελύτη]

3] Είπεν ο Θεός, γεννηθήτω φώς! Και εγένετο φώς! Φώς εκ φωτός.
Και είπεν ο άνθρωπος, δόξα Σοι τω δείξαντι το φώς! [Από τη «Γένεση»]

4] Νησιά από φώς, καθάριο φώς, κι αθανασία πλασμένα,
Νησάκια μου-ώρα σας καλή!-πάρτε μαζί κι εμένα. [Γ. Βερίτης]

Χαίρε νησιώτικη ψυχή, θεοτικό λουλούδι,
Χρυσελεφαντορόδινη του Παραδείσου σκάλα,
Μέσα σου φώς οπάλινο κι άσπαρα φτερά μεγάλα
Και ρόδου μοσκοβόλημα και τζίτζικα τραγούδι.  [Θεοδόσης Σπεράντσας]

5] Όλα τά κυβερνά ο διάφανος ήλιος, που μάς ζωογονεί μέσα από το ζωοποιό του φώς, όπως ο Θεός μάς ζωοποιεί και μάς ανασταίνει με την Αλήθεια Του. [15.6.2007]

Το ανοιξιάτικο και αναστάσιμο φώς, όπως απλώνεται στη Σιφνέικη πλάση, οργώνει τις επιφάνειες και τίς αποκαλύπτει μ’  έναν τρόπο σχεδόν επιτακτικό, σαν νάναι η ψυχή μέσα στα έγκατα του νησιού μας, που μένει να φανερωθεί. Κι η Σιφνέικη βιοτή σφύζει από θάμπος και αθανασία, μέσα στο πιο ονειρεμένο κάλλος της Σιφνέικης φύσης. [9.7.2006]

6] Τούτος ο τόπος είναι μύθος από χρώμα και φώς, ένας μύθος κρυφός,
Με τον κόσμο του ήλιου δεμένος.
Κάθε αυγή ξεκινά ν΄ανταμώσει ξανά το δικό του αθάνατο γένος. [Νίκος Γκάτσος]

Μόνο φάρμακο η Αγάπη, όλα τ’ άλλα είναι καπνός, κι ό,τι μοιάζει με σκοτάδι
Μ’ ένα ναί και μ’ ένα χάδι γίνεται, καρδιά μου, φώς. [Σταμάτης Σπανουδάκης]

7] Όλα όσα βλέπομε τά φωτίζει ο ήλιος και όλα όσα γίνονται με σύνεση τά ενδυναμώνει η ταπείνωση. ΄Όταν απουσιάζει το φώς όλα είναι σκοτεινά κι όταν απουσιάζει η ταπείνωση όλα τα κατορθώματά μας είναι άχρηστα. [Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος]

8] Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό, παρά τον αγώνα του Λαού του, τη θάλασσα και το φώς του ήλιου. [Γ. Σεφέρης]

9] Εγώ ειμί το φώς του κόσμου. Ο ακολουθών εμέ ου μή περιπατήσει εν τη σκοτία, αλλ’ έξει το φώς της ζωής.  [Κατά Ιωάννη, 8:12]

10] Η Ανάσταση ως ήχος και φώς πλημμυρίζει κάθε γωνιά της Σίφνου μας, με τα διπλοκάμπανα να χτυπούν χαρμόσυνα και το αναστάσιμο φώς να οδεύει στα σπιτικά μας, όπου μάς περιμένει το πανευφρόσυνο τραπέζι. Η τράπεζα γέμει…!!! Ακόμα και η Σιφνέικη πλάση συμμετέχει στο εορταστικό πανανθρώπινο μήνυμα της Ανάστασης του Θεανθρώπου, που φέρνει μαζί της η Άνοιξη! [Απόσπασμα από λαμπριάτικο διήγημα, γραμμένο στη Σίφνο, την Κυριακή της Λαμπρής | 11 Απριλίου του 2004]

---

Γεώργιος Νικ. Θεοδώρου

---

Μαρμάρα Πουλάτης, Κυριακή της Λαμπρής | 2^α Μαΐου 2021

---