ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΣΥΡΟΥ: Η προσευχή για την ανάπαυση των νεκρών

---

Στις 2 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης όλων των κεκοιμημένων πιστών, αλλά και καθ’ όλο το μήνα που προσευχόμαστε ιδιαιτέρως για τους νεκρούς, απαγγέλουμε την προσευχή του Requiem: «Αιώνια ανάπαυση χορήγησέ τους, Κύριε, και φώτιζέ τους με το φώς σου το ανέσπερο. Ας αναπαύονται εν ειρήνη».

Πρόκειται για μια προσευχή που πηγάζει από την καρδιά. Είναι εκείνο το λεπτό νήμα ανάμνησης και αγάπης που δένει τον καθένα με όσους αγαπημένους του δε βρίσκονται πλέον στη ζωή και με όλους εκείνους που έχουν προηγηθεί στην πορεία επάνω στη γη.

Η σύντομη και πολύ απλή αυτή προσευχή προέρχεται από το Δ’ Βιβλίο του Έσδρα (2, 34-35): «Αναμείνατε τον ποιμένα σας, θα σας δώσει την αιώνια ανάπαυση διότι πλησιάζει εκείνος που πρέπει να έρθει στο τέλος των αιώνων. Να είστε έτοιμοι να δεχτείτε το βραβείο της βασιλείας, γιατί στους αιώνες των αιώνων θα λάμψει επάνω σας το φως το ανέσπερο…».

Οι Πατέρες της Εκκλησίας, τον 5^ο αιώνα, την συμπεριέλαβαν στο Graduale Romanum, ένα λειτουργικό βιβλίο της Εκκλησίας.

Στην Αγία Γραφή η ανάπαυση είναι η εκπλήρωση της ιστορίας της σωτηρίας (Ψλ. 95). Ο ίδιος ο Θεός μετά τη δημιουργία αναπαύεται την έβδομη ημέρα (Γεν. 2,3). Η ανάπαυση του Σαββάτου είναι ένα δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο που τον κάνει μέτοχο στην ένδοξη ζωή του «για να απολαύσουν ειρήνη το βόδι σου και ο γάιδαρος σου και να αναπνεύσουν τα παιδιά του δούλου σου και ο ξένος» (Έξ. 23, 12). Η ανάπαυση παρουσιάζεται συχνά στη Βίβλο ως ξεκούραση μετά την κούραση και τις στερήσεις της σκλαβιάς (Δευτ. 5, 15· Ιεζ. 37,14).

Ανάπαυση δεν σημαίνει αδράνεια ή ύπνος. Η ανάπαυση που επικαλείται η προσευχή των νεκρών φωτίζεται από το θείο φως όσων δεν παύουν να ακολουθούν τον Κύριο: «Ο Κύριος είναι ο ποιμένας μου, τίποτα δεν μου λείπει· σε τόπο χλοερό με αναπαύει» (Ψλ. 23 ), ενώ «εκείνοι που προσκυνούν το θηρίο […] δεν θα αναπαυθούν ούτε μέρα ούτε νύχτα» (Απ. 14,11).

---

πηγή άρθρου: Καθολική Επισκοπή Σύρου
www.episkopisyrou.gr
καθώς και: vaticannews.va, kantam.gr

---